kannada kama kathegalu 22 - ಸ್ನೇಹಿತನ ಅಕ್ಕ

Read this below Story kannada kama kathegalu – ಸ್ನೇಹಿತನ ಅಕ್ಕ

DISCLAIMER: 18 ವರ್ಷ ಮೇಲಿನವರು ಮಾತ್ರ ಈ ಕಥೆ ಓದಿ. ಈ ಕಥೆ ಕೇವಲ ಮನೋರಂಜನೆಗೆ ಮಾತ್ರ. This story is for entertainment purposes only. This is not related to any person or entity. The story, all names, characters, and incidents portrayed in this story are fictitious. No identification with actual persons (living or deceased), places, buildings, and products is intended or should be inferred.

ನಾನು ಮತ್ತು ಅನಿಲ್ ಬಾಲ್ಯದ ಗೆಳೆಯರು. ಬಿಂದು ಅನಿಲ್ ನ ಅಕ್ಕ. ಅನಿಲ್ ನನಗೆ ಬಹಳ ಆಪ್ತ ಗೆಳೆಯ, ಚಿಕ್ಕಂದಿನಿಂದಲೂ ಇಬ್ಬರೂ ಒಂದೇ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಓದಿದ್ದೆವು. ಮನೆಗಳು ಸಹ ತುಂಬ ಹತ್ತಿರವಿದ್ದವು. ಶಾಲೆ ಮುಗಿಸಿ ದಿನ ಸಂಜೆ ಮನೆ ಮುಂದಿನ ಮೈದಾನದಲ್ಲಿ ಶೆಟ್ಟಲ್ ಕಾಕ್ ಆಡುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಹೈಸ್ಕೂಲ್ಗೆ ಬರುವವರೆಗೂ ಬಿಂದು ಸಹ ನಮ್ಮೊಡನೆ ಆಟವಾಡಲು ಬರುತ್ತಿದ್ದಳು. ಬಿಂದು ನಮಗಿಂತ ಎರಡು ವರ್ಷ ದೊಡ್ಡವಳು. ಆಗಿನ್ನೂ ಮಕ್ಕಳ ಸ್ವಭಾವ ಆಟವಾಡುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ಬೇರೆ ಯಾವ ಯೋಚನೆಗಳಿರಲಿಲ್ಲ. ಹೈಸ್ಕೂಲು ಕಳೆಯುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಬಿಂದು ನಮ್ಮೊಡನೆ ಸೇರುವುದು ಕಮ್ಮಿಯಾಯಿತು.

ಅನಿಲ್ ಮನೆಗೆ ಹೋದಾಗ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ ಬಿಟ್ಟರೆ, ಅವಳೊಡನೆ ಅಷ್ಟು ಸಂಪರ್ಕವಿರಲಿಲ್ಲ. ಒಂಬತ್ತು ಹತ್ತನೇ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಅನಿಲ್ ನಾನು ಅವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಬಾರಿ ಓದುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಆಗ ಬಿಂದು ನಾವು ಓದುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಹಾಲು, ತಿನ್ನಲು ಬಿಸ್ಕೆಟ್ ತಂದು ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದಳು. ಬಿಂದು ನೊಡಲು ಆಕರ್ಷಕವಾಗಿದ್ದಳು ಎನ್ನುವುದು ಬಿಟ್ಟರೆ ಬೇರೇನೂ ಅನ್ನಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಯಾವಾಗಲೂ ಸಹ ನಗು ಮುಖದಿಂದ ಬಹಳ ಸೌಹಾರ್ದತೆಯಿಂದ ಮಾತನಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು.

ನಾವು ಹತ್ತನೇ ತರಗತಿ ಬರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಬಿಂದು ಡಿಗ್ರಿ ಮಾಡಲೆಂದು ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಹೊರಟು ಹೋದಳು. ನಾಲ್ಕೈದು ತಿಂಗಳಿಗೊಮ್ಮೆ ಮನೆಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದರಿಂದ ಸುಮಾರು ಎರಡು ವರ್ಷ ಅವಳನ್ನು ನೋಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಈ ಮಧ್ಯೆ ನಾವು ಸಹ ಪೀ ಯು ಸಿ ಮುಗಿಸಿ ನಮ್ಮೂರಿನಲ್ಲೇ ಇರುವ ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ಕಾಲೇಜು ಸೇರಿದೆವು. ಒಂದು ಸೆಮಿಸ್ಟರ್ ಕೂಡ ಮುಗಿಯಿತು. ರಜದಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ಕ್ರಿಕೆಟ್ ಆಡುವ ಹುಚ್ಚು. ಹೀಗೆ ಒಂದು ದಿನ ಮಧ್ಯಾನ ಅನಿಲ್ ಕರೆ ಮಾಡಿದ. “ನಾನಾಗಲೇ ಮೈದಾನದಲ್ಲಿದ್ದೇನೆ, ಬ್ಯಾಟ್ ತರಲು ಮರೆತಿದ್ದೇನೆ.. ಗಾಡಿ ಇಲ್ಲದ ಕಾರಣ ಬರಲಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ.

ಬರುವಾಗ ಮನೆ ಹತ್ತಿರ ಹೋಗಿ ಬಿಂದು ಹತ್ತಿರ ಕೇಳಿ ಬ್ಯಾಟ್ ಈಸ್ಕೊಂಡು ನೇರವಾಗಿ ಮೈದಾನಕ್ಕೆ ಬಾ” ಎಂದ. ನಾನು ಸರಿ ಎಂದು ಅನಿಲ್ ಮನೆ ಬಳಿ ಬಂದು ಬಾಗಿಲು ಬಡಿದೆ. ಯಾರೂ ಉತ್ತರಿಸಲಿಲ್ಲ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅವರ ಅಮ್ಮ ಇರಬಹುದೆಂದು “ಆಂಟಿ.. ಆಂಟೀ.” ಎಂದು ಕೂಗಿದೆ ಆದರೂ ಸಹ ಯಾರು ಬಾಗಿಲು ತೆರೆಯಲಿಲ್ಲ. ಅನಿಲ್ಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿ “ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಯಾರು ಇಲ್ಲ ಅನಿಸುತ್ತದೆ. ಯಾರು ‌ಬಗಿಲು ತೆಗೆಯಲಿಲ್ಲ” ಎಂದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಅನಿಲ್ “ಅಮ್ಮ ಇಲ್ಲ.. ಸಿಟಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದಾರೆ. ಬಿಂದು ಇರಬೆಕಲ್ಲ.. ! ತಡಿ ಅವಳಿಗೂಮ್ಮೆ ಕರೆ ಮಾಡಿ ಕೇಳುತ್ತೇನೆ” ಎಂದ. ಒಂದೆರಡು ನಿಮಿಷಗಳ ನಂತರ ಅನಿಲ್ ಕರೆ ಮಾಡಿ “ಬಿಂದು ನನ್ನ ಕರೆಯನ್ನು ಉತ್ತರಿಸಲಿಲ್ಲ.. ಎಲ್ಲೋ ಹೊರಗೆ ಹೋಗಿರಬೇಕು.. ಬ್ಯಾಟ್ ಏನು ಬೇಡ. ನೀ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದುಬಿಡು” ಎಂದ.

ಸರಿ ಎಂದು ಇನ್ನೇನು ಹೊರಡುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಬಾಗಿಲು ತೆಗೆಯುವ ಸದ್ದಾಯಿತು. ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದಾಗ ಬಿಂದು ಬಾಗಿಲ ಬಳಿ ನಿಂತಿದ್ದಳು. ಮಂಡಿ ಕಾಣುವಂತಹ ಲೆಮನ್ ಎಲ್ಲೊ ಬಣ್ಣದ ಕುರ್ತ ಧರಿಸಿದ್ದಳು, ಪ್ಯಾಂಟ್ ಏನು ಹಾಕಿರಲಿಲ್ಲ. ಆ ಕುರ್ತ ಅವಳ ಸುಂದರ ಕ್ಲೀವೇಜ್ ಕಾಣುವಷ್ಟು ಡೀಪ್ ಇತ್ತು. ಹಾಲಿನ ಬಣ್ಣದ ಕ್ಲೀನ್ ಶೇವ್ ಮಾಡಿದ್ದ ಕಾಲುಗಳು ಹೂಳೆಯುತ್ತಿದ್ದವು. ಆಗ ತಾನೇ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿದ ಹಾಗೆ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು. ಅವಳ ಭುಜಕ್ಕೆ ತಾಕುವಷ್ಟು ಉದ್ದವಿದ್ದ ಬ್ರೌನ್ ಬಣ್ಣದ ಅವಳ ಕೂದಲು ಇನ್ನೂ ಒದ್ದೆಯಾಗಿಯೇ ಇತ್ತು. ಕಂಕುಳಿನ ಮತ್ತು ಮೋಲೆಗಳು ಬಟ್ಟೆಗೆ ಒತ್ತಿ ಒದ್ದೆಯಾಗಿತ್ತು.

ಬ್ರಾ ಹಾಕದ ಕಾರಣ ಅವಳ ನಿಪ್ಪಲ್ ಕುರ್ತಕ್ಕೆ ಒತ್ತಿ ಉಬ್ಬು ಎದ್ದು ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು. ಗಾಜಿನಂತಹ ಅವಳ ಕಣ್ಣುಗಳು ಸೂರ್ಯನ ರೇಖೆಗಳಿಗೆ ಫಳ ಫಳನೆ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿದ್ದವು. ಗುಲಾಬಿ ಬಣ್ಣದ ಅವಳ ಮೃದುವಾದ ತುಟಿಗಳು, ಮುದ್ದಾದ ಮೂಗು, ತಿಳಿ ಕೆಂಪಾದ ಕೆನ್ನೆಗಳು. ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ನೋಡುತ್ತ ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಎಲ್ಲಿರುವೆ ಎಂಬುದನ್ನೇ ಮರೆತು ಹೋದೆ. ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ ನಗು ಮುಖದಿಂದ “ಹಾಯ್ ಶರಣ್. ಏನಿಲ್ಲಿ. ಹೇಗಿದ್ದಿಯಾ” ಎಂದಳು. ಬಿಂದು ಇಷ್ಟು ಸುಂದರವಾಗಿರುವುದನ್ನು ನೋಡಿ ನನಗೆ ಮಾತೇ ಹೊರಡಲಿಲ್ಲ. ತಡಬಡಾಯಿಸುತ್ತಾ “ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದೇನೆ… ! ಅನಿಲ್. ! ಬ್ಯಾಟ್. ! ನೀನು. !.” ಎಂದು ಏನೇನೋ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ.

ಇದನ್ನು ನೋಡಿ ಬಿಂದು ಕಿಸಕ್ಕನೆ ನಗುತ್ತಾ “ಓ ಬ್ಯಾಟಾ. ಆ ಅನಿಲ್ಗೆ ತೊಗೊಂಡ್ ಹೋಗಕ್ಕೆ ಏನು ರೋಗ.. ಇಲ್ಲೆ ಇರು ಹೋಗಿ ತರ್ತೀನಿ” ಎಂದು ಹೇಳಿ ಒಳಗೆ ಹೋದಳು. ಅವಳ ಸೊಂಟ ಮತ್ತು ಕುಂಡಿಗಳು ಬಳುಕುವ ಪರಿ ನೋಡಿ ನನ್ನ ತುಣ್ಣೆ ನಿದಾನವಾಗಿ ನಿಗುರಲು ಶುರು ಆಯಿತು. ಹೊರಗೆ ನಿಂತು “ಸರಿಯಾಗಿ ಮಾತಾಡಕ್ಕ್ ಆಗಲ್ವ.. ಒಳ್ಳೆ ಚಿಕ್ಕ ಮಗು ತರ ತಡಬಡಾಯಿಸ್ತಿಯಲ್ಲ. ಬಿಂದು ಏನ್ ಅನ್ಕೊಂಡ್ಳೊ ಏನೋ..” ಎಂದು ನನಗೆ ನಾನೇ ಬಯ್ದು ಕೊಂಡು ಚಡ್ಡಿಗೆ ಒತ್ತುತ್ತಿದ್ದ ತುಣ್ಣೆಯನ್ನು ಕಾಣದಂತೆ ಸರಿಮಾಡಿಕೊಂಡು ಕಾಯುತ್ತಾ ನಿಂತಿದ್ದೆ.

ಎರಡು ಮೂರು ನಿಮಿಷಗಳಾದರೂ ಬಿಂದು ಹೊರಗೆ ಬರಲಿಲ್ಲ. ಏನಾಯಿತೋ ಏನೋ ಎಂದು ಬಾಗಿಲ ಒಳಗೆ ತಲೆ ಹಾಕಿ ಇಣುಕಿ ನೋಡುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ “ಶರಣ್. ಶರಣ್.” ಎಂದು ಬಿಂದು ಕೊಗಿದಳು. ಅಲ್ಲಿಯೇ ನಿಂತು “ಹಾ ಬಿಂದು.. ಹೇಳು” ಎಂದೆ. “ಬಾಯಿಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ. ಆ ಹಾಳಾದ್ ಬ್ಯಾಟ್ ಸಿಗ್ತನೇ ಇಲ್ಲ.. ಬಂದ್ ಹುಡುಕು ನೀನುವೆ” ಎಂದಳು. ಸರಿ ಎಂದು ಶೊ ಬಿಚ್ಚಿ ಒಳಗೆ ಹೋದೆ. ಅವರ ಮನೆಯ ಹಾಲ್ ಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಬಿಂದು ಮಂಡಿಯೂರಿ ಕುಳಿತುಕೊಂಡು ಬಗ್ಗಿ ಸೋಫಾದ ಕೆಳಗೆ ಬ್ಯಾಟ್ ಅನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದನ್ನು ಕಂಡೆ.

ಬಗ್ಗಿ ದ್ದರಿಂದ ಅವಳ ಟಾಪ್ ಮೇಲಕ್ಕೆ ಬಂದು ಅವಳ ಸುಂದರವಾದ ಬಾಳೆ ದಿಂಡಿನಂತಹ ತೊಡೆಗಳ ದರ್ಶನವಾಯಿತು. ಅವಳು ಬಗ್ಗಿದಂತೆಂಲ್ಲ ಆ ಟಾಪ್ ಮೆಲೆ ಕೆಳಗೆ ಬಂದು ಇನ್ನೇನು ಅವಳ ತುಲ್ಲು ಕಾಣುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವಂತಿತ್ತು. ಅವಳ ದಪ್ಪನಾದ ಕುಂಡಿಗಳು ಬಟ್ಟೆಗೆ ಒತ್ತುತ್ತಿತ್ತು. ಇನ್ನು ಕೇಳಬೇಕೇ ನನ್ನ ತುಣ್ಣೆ ನಿಗುರಿ ನಿಂತಿತು. ಪ್ಯಾಂಟ್ ಸರಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಏನನ್ನು ನೋಡಿಲ್ಲವೇನೋ ಎಂಬಂತೆ “ಬಿಂದು. ಮೇಲೆ ಅನಿಲ್ ರೂಮ್ನಲ್ಲಿ ಒಂದ್ ಸಾರಿ ನೋಡು” ಎಂದೆ. ಬಿಂದು ಎದ್ದು ನಿಂತು ತಲೆಗೆ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಬಡಿದುಕೊಂಡು “ಅಯ್ಯೋ. ಕರೆಕ್ಟ್ ಅಲ್ವ.. ನಾನ್ ನೋಡು… ಸುಮ್ಮನೆ ಇಲ್ಲೆಲ್ಲ ನೋಡ್ತಿದಿನಿ.. ನಡಿ ಮೇಲ್ ನೋಡಣ” ಎಂದು ಹೇಳಿ ಮೆಟ್ಟಿಲು ಹತ್ತಲು ಶುರು ಮಾಡಿದಳು. ನಾನು ಕೆಳಗೆ ನಿಂತು ಬಿಂದು ಮೆಟ್ಟಿಲು ಹತ್ತುವುದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ.

ಅವಳು ಮೇಲೆ ಮೇಲೆ ಹೋದಂತೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪವೇ ಅವಳ ಟಾಪ್ ಒಳಗಿದ್ದ ಕೋಮಲ ತೊಡೆಗಳು ಕಾಣಲು ಶುರು ಆಯಿತು. ಕುಂಡಿಯ ಕೆಳಭಾಗ ಕೂಡ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು. ತುಲ್ಲು ಮಾತ್ರ ತೊಡೆಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಅಡಗಿಕೊಂಡು ಕಾಣುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ನನಗೆ ಒಂದು ಕಡೆ ಖುಷಿಯಾದರೆ ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ ನನ್ನ ಪ್ಯಾಂಟ್ ಉಬ್ಬಿ ಒಳಗೆ ನಿಗುರಿದ ತುಣ್ಣೆಯನ್ನು ಬಿಂದು ಎಲ್ಲಿ ನೋಡುವಳೋ, ಏನೆಂದುಕೊಳ್ಳುವಳೋ ಎಂಬ ಭಯ. ಆದರೆ ಇಂತಹ ಅವಕಾಶ ಬಿಡಲು ಮನಸ್ಸಿರಲಿಲ್ಲ.

ಮೇಲೆ ಅನಿಲ್ ರೂಮ್ಗೆ ಹೋಗಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಹುಡುಕುವ ರೀತಿ ನಾಟಕ ಮಾಡುತ್ತಾ ಬಿಂದು ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಕಣ್ತುಂಬಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೆ. ಬಿಂದು ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆಯಲ್ಲೂ ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಮಂಚದ ಬಳಿ ಬಂದಳು. ನನಗಾಗ ತಿಳಿಯಿತು ಬಿಂದು ಬಗ್ಗಿ ಮಂಚದ ಕೆಳಗೆ ಹುಡುಕುವಳು ಎಂದು. ಅವಳು ಬಗ್ಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ನಾನೂ ಸಹ ಹುಡುಕುವಂತೆ ಮಂಚದ ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆಯಿಂದ ಬಗ್ಗಿದೆ. ಆಗ ಕಂಡ ದೃಶ್ಯ ಕನಸೋ ನನಸೋ ಎಂದು ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ. ಬಗ್ಗಿದ್ದರಿಂದ ಅವಳ ದಪ್ಪದಾದ ಮೊಲೆಗಳು ಮಾವಿನ ಮರದಿಂದ ಹಣ್ಣುಗಳು ಜೋತು ಬಿದ್ದ ರೀತಿ ಜೋತುಬಿದ್ದು ಒಂದಕ್ಕೊಂದು ಒತ್ತಿ ಸುಂದರವಾದ ಕ್ಲೀವೇಜ್ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗಿತ್ತು.

ಒಂದೆರಡು ಕ್ಷಣ ಅವಳ ಮೊಲೆಗಳನ್ನೆ ದುರುಗುಟ್ಟಿ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಇದನ್ನು ಗಮನಿಸಿದ ಬಿಂದು ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿದಳು. ಆದರೂ ಸಹ ಏನು ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ನನಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಮುಜುಗರವಾಯಿತು ಮೇಲೆದ್ದು “ಶರಣ್. ಈ ಸಜ್ಜದ ಮೇಲೆ ನೋಡೋಣ ಬಾ.. ಇಲ್ಲಿರಬಹುದು” ಎಂದಳು. ಸಜ್ಜ ಎತ್ತರವಿದ್ದರಿಂದ ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ಕುರ್ಚಿ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಆಶ್ಚರ್ಯ ಎನ್ನುವಂತೆ ಬಿಂದು “ನನ್ ಎತ್ತು ಬಾಯಿಲ್ಲೀ.. ನೋಡಣ ಇಲ್ಲಿದಿಯ ಏನೋ ಅಂತ” ಎಂದಳು. ನನ್ನ ಎದೆ ಬಡಿತ ಜೋರಾಯಿತು. ಇಷ್ಟು ಸುಂದರವಾದ ಹುಡುಗಿಯನ್ನು ಮುಟ್ಟಲು ಅವಕಾಶ ಸಿಕ್ಕಿತಲ್ಲ ಎಂಬ ಖುಷಿ. ಸರಿ ಎಂದು ಅವಳ ಹತ್ತಿರ ಹೋದೆ, ಬಿಂದು ನನ್ನ ಕಡೆಗೆ ಬೆನ್ನುಮಾಡಿ ಕೈ ಗಳನ್ನು ಮೇಲೆತ್ತಿ “ಎತ್ತು ಶರಣ್” ಎಂದಳು. ಇಷ್ಟೊತ್ತಿಗಾಗಲೇ ನನ್ನ ಕೈಗಳು ಬೆವರುತ್ತಿದ್ದವು.

ಕೈಗಳನ್ನು ಪ್ಯಾಂಟ್ ಗೆ ಒರೆಸಿಕೊಂಡು ಬಗ್ಗಿ ಅವಳ ತೊಡೆಗಳನ್ನು ನನ್ನ ಕೈ ಗಳಿಂದ ಸುತ್ತಿ ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದು ಮೇಲೆತ್ತಿದೆ. ಒದ್ದೆಯಾಗಿದ್ದ ಅವಳ ಕೂದಲಿಂದ ಒಂದೆರಡು ಹನಿ ನೀರು ನನ್ನ ಕೆನ್ನೆಯ ಮೇಲೆ ತೊಟ್ಟಿಕ್ಕಿದವು. ಅವಳ ದಪ್ಪ ಕುಂಡಿಗಳು ನನ್ನ ಮುಖವನ್ನು ಒತ್ತುತ್ತಿತ್ತು, ನಾನು ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ ಸುಗಂಧವನ್ನು ಮೂಸಿದೆ. ಮತ್ತೆರಿಸಿದಂತಾಯಿತು. ಬಿಂದು “ಓಹ್.. ಇಲ್ಲಿದೆ ಬ್ಯಾಟ್. ಸ್ವಲ್ಪ ಮೇಲೆತ್ತಿ ಹಿಡ್ಕೊ ಶರಣ್ ಕೈ ಗೆ ಸಿಗ್ತಿಲ್ಲ” ಎಂದಳು. ನಾನು ಅವಳನ್ನ ಇನ್ನು ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದು ಮೇಲೆತ್ತಿದೆ. ನನಗೆ ಅವಳ ಟಾಪ್ ಅನ್ನು ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಮೇಲೆತ್ತಿ ಅವಳ ಕುಂಡಿಗಳನ್ನು ನೆಕ್ಕಬೇಕು ಎನಿಸುತ್ತಿತ್ತು.

ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ತಡೆದುಕೊಂಡೆ. “ಸಿಕ್ತು ಶರಣ್.. ಕೆಳಗಿಳಿಸು” ಎಂದಳು. ನಿಧಾನವಾಗಿ ಕೆಳಗಿಳಿಸಿದೆ, ಬಿಂದು ನನ್ನ ಕಡೆಗೆ ತಿರುತಿದ್ದಂತೆ ಅವಳನ್ನು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡು ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ ಲಿಪ್ ಲಾಕ್ ಮಾಡಿದೆ. ಒಂದೆರೆಡು ಕ್ಷಣ ಆನಂದಿಸಿದೆ. ಎಲ್ಲಿಂದಲೋ “ಶರಣ್. ಶರಣ್.” ಎಂದು ಕೂಗು ಕೇಳಿಸಿತು. ಕಣ್ಣು ತೆರೆದು ನೋಡಿದರೆ ಬಿಂದು “ಶರಣ್. ಏನ್ ಯೋಚನೆ ಮಾಡ್ತಾ ಇದಿಯಾ.. ಕೆಳಗಿಳಿಸೋ ನನ್ನ ಬೇಗ” ಎಂದು ಕೂಗುತ್ತಿದ್ದಳು. ಮಂಕು ಹಿಡಿದಂತೆ ಬಿಂದುಗೆ ಮುತ್ತಿಡುತಿದ್ದೇ ಎಂದು ಕನಸು ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅವಳನ್ನು ಕೆಳಗಿಳಿಸಿ ಬ್ಯಾಟ್ ಅನ್ನು ಅವಳ ಕೈಯಿಂದ ತೆಗೆದುಕೊಂಡೆ. ಕೆಳಗೆ ಬಂದು “ನಾನಿನ್ನು ಹೋಗ್ತೀನಿ ಬಿಂದು. ಅನಿಲ್. ಕಾಯುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ” ಎಂದು ಹೊರಡಲು ಮುಂದಾದೆ. ಬಿಂದು ನನ್ನನ್ನು ತಡೆದು “ಇರು ಶರಣ್. ಜೂಸ್ ಕುಡಿದು ಹೋಗುವೆ” ಎಂದಳು.

ನನಗೂ ಕೂಡ ಅದೇ ಬೇಕಿತ್ತು ಇನ್ನಷ್ಟು ಸಮಯ ಅವಳ ಜೊತೆ ಕಳೆಯಬೇಕು, ಅವಳ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಕಣ್ತುಂಬಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂದು, ಆದರೂ “ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಬಿಡು ಬಿಂದು.. ಮತ್ತೆ ಬರ್ತೀನಿ” ಎಂದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಬಿಂದು “ಏನಿಲ್ಲ ಇರು ಶರಣ್.. ಎಷ್ಟೋ ದಿನಗಳಾದ ಮೇಲೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದಿಯ. ಜೂಸ್ ಕುಡಿದು ಹೋಗುವೆ” ಎಂದು ಹೇಳಿ ಅಡುಗೆ ಮನೆಗೆ ಹೋದಳು.

ಒಂದೆರಡು ನಿಮಿಷಗಳ ನಂತರ ಬಿಂದು ಎರಡು ಲೋಟಗಳನ್ನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು ಬಂದು ಟೀಪಾಯಿಯ ಮೇಲಿಟ್ಟು ನಾನು ಕುಳಿತಿದ್ದ ಸೋಫಾದ ಎದುರು ಇದ್ದ ಕುರ್ಚಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಲ್ ಮೇಲೆ ಕಾಲು ಹಾಕಿ ಕುಳಿತು ಕೊಂಡಳು. ನನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳು ಬಿಂದುಳ ಸುಂದರವಾದ ತೊಡೆಗಳ ಕಡೆಗೆ ವಾಲುತ್ತಿದ್ದವು. ಜೂಸ್ ಕುಡಿಯುತ್ತಾ ಬಾಲ್ಯದ ದಿನಗಳನ್ನು ನೆನೆಸಿಕೊಂಡು ಹತ್ತರಿಂದ ಹದಿನೈದು ನಿಮಿಷ ಮಾತನಾಡಿದೆವು. ಪೂರ್ತಿ ಸಮಯ ಅವಳ ಸುಂದರವಾದ ‌ದೇಹವನ್ನು ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ತುಂಬಿಕೊಂಡೆ. ಅಷ್ಟು ಸಮಯ‌ ಕೂಡ ನನ್ನ ತುಣ್ಣೆ ನಿಗುರಿ ನಿಂತು ಕಾಚ ಸ್ವಲ್ಪ ಒದ್ದೆಯಾಗಿತ್ತು.

ಹೀಗೆ ಮಾತನಾಡುವಾಗ ಮಧ್ಯೆ ನನ್ನ ಫೋನ್ ರಿಂಗ್ ಆಯಿತು. ಅನಿಲ್ ಕರೆ ಮಾಡಿಡ, “ಬರ್ತಾ ಇದೀನಿ ಅನಿಲ್. ಬಿಂದು ಹತ್ರ ಬ್ಯಾಟ್ ಇಸ್ಕೊಂಡೆ. ಹತ್ತು ನಿಮಿಷ. ಬಂದೆ” ಎಂದು ಹೇಳಿ ಹೊರಡಲು ಎದ್ದು ನಿಂತೆ. ಬಿಂದು ಗೆ “ಬರ್ತಿನಿ ಬಿಂದು.. ಲೇಟ್ ಆಯ್ತು. ಅನಿಲ್ ಕಾಯ್ತಿದಾನೆ” ಎಂದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಬಿಂದು “ಸರಿ ಹೋಗ್ ಬಾ. ತುಂಬಾ ದಿನ ಆದ್ಮೇಲೆ ನಿನ್ ನೋಡಿ ಖುಷಿ ಆಯ್ತು. ಹುಶಾರು” ಎಂದಳು. ಸರಿ ಎಂದು ಹೊರಟೆ, ಬಿಂದು ಬಾಗಿಲಿನವರಗು ಬಂದು ನಗು ಮುಖದಿಂದ ‌ಟಾಟ ಮಾಡದಳು.